Goede morgen.
Er wordt bij de klassieke muziek nogal leentjebuur gespeeld door instanties allerhande. Soms wordt een klassiek nummer (of een deeltje ervan) een tune voor een bepaalde organisatie of instelling, soms zelfs een nationale hymne. De klassieke muziek is daarvoor blijkbaar een grote inspiratiebron. Een gekend voorbeeld is de Europese Unie, die Beethovens ‘Ode an die Freude’ uit de negende symfonie uitkoos om te dienen als Europese hymne.
Hieronder vindt U drie mooie muzieknummers, die (ook) zijn gaan functioneren voor totaal andere doeleinden dan waarvoor ze gemaakt waren. Het eerste is van Marc-Antoine Charpentier (1643-1704). Hij was beurtelings, soms tegelijkertijd, in dienst bij het hof van Versailles en bij de Jezuïeten in Parijs. Hij spendeerde het meest van zijn tijd aan religieuze composities, in tegenstelling tot zijn tijdgenoten J.B.Lully en P. Rameau. Het tweede nummer is een ‘anthem’ van de hand van Georg Friedrich Haendel (1685-1759). Een ‘anthem ‘ is een lofzang, gemaakt voor een of andere grote feestelijke gelegenheid (bv. de troonsbestijging van de koning). Het voorliggende stuk is zulk anthem voor de kroning van King George II. En we besluiten met de trage, heel zangerige beweging van het ‘Keizerkwartet’ van Jozef Haydn (1732-1804), tijdgenoot van Mozart. Haydn is eigenlijk de schepper van de klassieke symfonie, maar ook van het klassieke (strijk)kwartet.
Ik denk dat deze nummers voor zowat iedereen herkenbaar zijn, vooral dan of zeker ook vanuit het ‘alternatieve’ gebruik …
Introductie op het Te Deum van Marc-Antoine Charpentier
Zadok the Priest (Coronation Anthem for King George II – Georg Friederich Haendel)
Trage beweging uit het Kaiserquartett (Adagio – Joseph Haydn)-
Tot morgen
Frans