Ode an die Freude
Als je voor de eerste keer de muziek hoort die onder de link verborgen zit, dan denk je waarschijnlijk spontaan: hé, maar ik ken die melodie toch? Is dat niet de ‘Ode an die Freude’ uit de negende symfonie van Beethoven? En het volgende ogenblik twijfel je weer, om te besluiten: dit stuk gelijkt er in alle geval sterk op. En dat is ook zo. Vandaag vind je hier de koorfantasie van Beethoven. Hij schreef dat stuk in 1808, op enkele maanden tijd. Hij wilde ze dringend hebben om ze te gebruiken als een grootse finale van een benefietconcert. Pas vijftien jaar later, in 1823, voltooide hij zijn negende symfonie. Maar als je beide stukken met elkaar vergelijkt, dan zie je dat die koorfantasie een voorloper is van zijn latere meesterwerk, en nog een boeiende voorloper ook. Je zou minstens kunnen zeggen dat de finale van de negende symfonie reeds in zijn hoofd speelde.
Een van de belangrijke verschillen bestaat erin dat de piano een solistenrol krijgt in de koorfantasie, en helemaal niet in de negende symfonie.
Op de eerste youtube hoor je het allerlaatste deel (een drietal minuten) met een stralende hoofdrol voor vocale solisten, piano en koor. Wil je het hele werk horen, dan klik je op de tweede link (duur: ongeveer 20 minuten).
Ik kan je alleen maar zeggen: heerlijke muziek is dat. Een ode aan de schoonheid en de kunst die een mens verheft
Kort eindfragment:
Volledige koorfantasie:
——————————————————————
KERST-TOEMAATJE
Zoals gisteren gezegd stuur ik vanaf vandaag tot kerstmis ook een nummer mee in de sfeer van kerstmis. Dit wordt dus een dagelijkse aparte rubriek in de consolationes.
Vandaag horen we de Latijnse Adventshymne ‘Rorate Coeli’. Prachtig gezongen door een groep monniken, zonder instrumentale begeleiding (zoals dat eigenlijk hoort bij het Gregoriaans). Voor de meesten onder ons vertegenwoordigt dit gezang vermoedelijk een herinnering aan vroegere tijden. Toch wordt het nog in sommige kerken gezongen in de weken voor Kerstmis.
In deze hymne horen we de klacht van de mensheid omwille van de ellende waarin zij is terechtgekomen, en ook zijn grote nood aan redding. In het vierde couplet volgt dan het troostvolle antwoord uit de profeet Jesaja: troost, troost toch mijn volk. Wees niet bang, Hij (God) zal je redden. Dat klinkt heel hoopvol. Dat is universeel. En zeker ook in coronatijden hebben we wel nood aan een beloftevol perspectief.
Tot morgen.
Frans