Weer nieuw leven

Zoals gisteren is er vandaag een band tussen de consolatio en het kerst-toemaatje.  Niet inhoudelijk, maar wel wat de uitvoerder betreft.   Beide nummers, inhoudelijk mijlen van elkaar verwijderd, worden gezongen door dezelfde stem, nl. de tenor Paul Elliott.  Deze tenor was medestichter van het Hilliard Ensemble, dat gespecialiseerd is in oude muziek.  Maar hij heeft ook intens samengewerkt met the Academy of Ancient Music van Christopher Hogwood. Dit prestigieuze barokorkest trok consequent de lijn door inzake ‘historiserende’ barok die in Engeland, in de jaren zeventig, was ingezet door The Academy of St. Martin in the Fields, geleid door Neville Mariner.

1. De consolatio: Fuggi, fuggi, fuggi (Gasparo Zanetti).

Je kan dit lied beschouwen als een vrolijk luchtig lentelied, eigenlijk kan je zeggen dat het een dansje is.   Het jaagt de winter weg (‘fuggi, fuggi, fuggi’) en verwelkomt de frisse lente.   Midden in de winter zingen van de lente, van nieuw leven.  Je moet maar durven.   En toch is het dat waar velen onder ons van dromen.   Zeker in de sombere korte dagen die we nu meemaken, verzwaard door …

Gasparo Zanetti (1600-1660), de componist,  was in die tijd een bekend vioolleraar, wonend en werkend in Milaan.  Hij heeft ons een zeer beperkt oeuvre nagelaten, waaronder enkele bundels met dansen.  https://www.youtube.com/watch?v=vVM2n7JsjNs.  Bewonder toch maar die mooie stem van Paul Elliott. 

2. Kersttoemaatje: Comfort ye, my people (aria uit ‘The Messiah’ van G.F.Händel)

We horen dezelfde tenor Paul Elliott in de eerste aria uit ‘The Messiah’ van Händel.   Het is een oude opname uit de jaren zeventig met de hierboven reeds vermelde Academy of Ancient Music van Christopher Hogwood.  Maar ze is en blijft van hoge kwaliteit. De tekst van ‘The Messiah’ is een collage van bijbelteksten, beginnend met de profeet Jesaja ‘Comfort ye, my people”, (Wees getroost, mijn volk), en eindigend met de apotheose uit het laatste boek van het Nieuwe Testament (Apocalyps van Johannes).  De tekst van Jesaja in de eerste aria is een hoopvolle kerntekst uit de Adventstijd.  Hij luidt als volgt:

Comfort ye, comfort ye my people, saith your God.  Speak ye comfortably to Jerusalem, en cry to her dat her warfare is accomplished, that her iniquity is pardoned.  The voice of him that cried in the wildernis:  ‘prepare me the way of the Lord. Make straight in the desert a highway for our God.  Every valley, every valley shall be exalted, and every mountain and hill made low.  The croocked straight, and the rough places plain. 

Vertaald: troost, troost toch mijn volk, zo zegt uw God.  Spreek vriendelijk tot Jerusalem, en roep uit dat haar strijd voorbij is, dat haar ongerechtigheid vergeven is.  De stem van hem die roept in de woestijn: ‘Bereid de weg van de Heer.  Maak recht in de woestijn een ruime baan voor onze God.  Alle dalen moeten opgehoogd worden, en elke berg en heuvel geslecht worden.  Wat kronkelt moet recht worden, wat oneffen is moet vlak worden.

Tot morgen.

Frans.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *