Prosit, Neujahr!

Om te beginnen: aan iedereen mijn allerbeste wensen voor 2021, dat (zeker naar de herfst toe) veel menselijker zal zijn dan 2020. 

Deze consolationes hebben van meet af aan de bedoeling gehad om even aan een 200-tal geadresseerden een dagelijks vitamientje te bezorgen.  Niet dat ik dat zomaar vanuit de hoogte kan uitstrooien over iedereen.  Er gaat zoekwerk aan vooraf, en een goede vondst op het internet geeft mezelf ook een kleine push voor de dag.   Het zoekwerk en de verzending elke dag zijn bovendien elementen die een beetje structuur geven aan de dagen waarin de agenda’s leeg zijn. En als ik daar zelf plezier aan heb, waarom zou ik het dan niet delen?   Laat ons dan maar samen genieten.  Maar nog altijd geldt dat iedereen kan laten weten niet langer geïnteresseerd te zijn.  Geen enkel probleem.

Velen onder ons zijn bij hun TV present voor het jaarlijks nieuwjaarsconcert.   Het is er ook dit jaar, maar wel getekend door corona.  Ik kan me moeilijk voorstellen dat de Wiener Sängerknaben er dit jaar gaan bij zijn.  En ik ben benieuwd om te zien hoe een corona-proof ballet eruit ziet.  Je ziet en hoort hier twee nummers, met deelname van dit internationaal bekende knapenkoor.  Het zijn polka’s die regelmatig in het programma van het nieuwjaarsconcert voorzien zijn:  de ‘Feuerfestpolka’ en de ‘Tritch Tratch polka’. Ze zijn mij in het oor gefluisterd door mijn broer, die in dit genre van muziek veel meer thuis is dan ik.   

In de eerste polka zien we de smid die met zijn hamers op zijn aambeeld het ritme aan geeft. Deze polka is niet van de grote Johann Strauss, maar wel van Josef, zijn broer.  De familie Strauss was een muzikale familie (alhoewel de situatie nog te overzien is.  Bij Bach bv. is de muzikaliteit gespreid over verschillende generaties, broers, neven, vader, ooms, grootvaders, kortom een kluwen waar een kat haar jongen niet meer vindt  …)

En wat de tweede polka betreft: ‘Tritch tratch’ betekent volgens mijn broer roddel.  Dit is dus de roddelpolka van de koning van de Weense wals, Johann himselfEn je voelt in het ritme, de tekst en de muziek en ook het snelle gekwebbel in de zang van de Wiener Sängerknaben.

Tot morgen.

Frans

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *