Muzikale jeugdherinnering

De Moldau

Heel lang geleden, toen de dieren nog spraken en cultuuroverdracht in het onderwijs nog iets voorstelde, leerden wij in de klas ‘muziek beluisteren’, o.a. met het symfonisch gedicht ‘de Moldau’ van Bedrich Smetana.  De leraar – Zjap(ke) noemden we hem – leerde ons dat het beschrijvende muziek is: de componist wilde taferelen die hij voor ogen zag, in klanken weergeven. 

Het muziekstuk beschrijft de rivier ‘De Moldau’ vanaf de twee bronnen tot voorbij Praag waar de rivier in de Elbe uitmondt.  Ziehier wat de Tsjechische componist (1824-1884) zelf hierover zegt:  “De compositie beschrijft de loop van de Vltava, beginnend bij de twee kleine bronnen, waarna de samenkomst volgt. De Vltava komt door bossen en weiden, door het landschap waar boeren een bruiloft vieren, de dans van de waternimfen in het maanlicht: op nabij gelegen rotsen prijken kastelen, paleizen en ruïnes. De Vltava stroomt dan de St. Jans stroomversnellingen in, waarna hij verbreedt en naar Praag stroomt langs kasteel Vyšehrad. Dan verdwijnt hij magisch in de verte, eindigend in de Elbe.”

Over ‘de Moldau’ wordt door sommige muziekkenners wel eens smalend gedaan: goed voor kinderen die hun eerste stapjes in de klassieke muziek zetten.  Ten onrechte.  Moeilijk is deze muziek niet, maar wie heeft gedecreteerd dat muziek per se moeilijk moet zijn?  Toegegeven:  ik zet ze zelf niet veel op, maar als ik ze hoor dan vind ik het toch elke keer weer mooi.  Het basisthema doet me overigens steeds denken aan het lied ‘Ik zag Cecilia komen’. Al vanaf de eerste keer bij Zjap(ke).

Tot morgen

Frans

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *