Goede morgen.

In de reeks consolationes is het nog eens poëziedag.   Ik heb, zonder dat daar een lijn in zit, twee gedichten gekozen die me erg aanspreken.  Het eerste is van de Poolse dichteres Wislawa Szymborska.  Een meesterlijk stukje rake observatie van een doktersconsultatie, dat eigenlijk barst van een nerveuze spanning.  Het tweede gedicht is (nog maar eens) van de hand van Willem WIlmink.  Met veel empathie en vertedering bemoedigt hij een blinde jongen bij zijn ontdekking van erotiek.

Wislawa Szymborska :  Kleren

Jij trekt, wij trekken, jullie trekken uit
mantels, jasjes, vesten, bloezen
in wol, kunstvezel, katoen
rokken, sokken,broeken, slipjes
en leggen ze, hangen ze, gooien ze over
stoelleuningen, vleugels van kamerschermen:
voorlopig, zegt de arts, is het niet erg.
u mag zich aankleden, wat rusten, op reis gaan
innemen in het geval van, voor het slapen, na het eten.
terugkomen binnen drie maand, een jaar, anderhalf;
zie je wel, en jij dacht en wij vreesden
en jullie geloofden, en hij vermoedde.
weer tijd om met nog bevende handen dicht te snoeren
vast te maken
veters, drukknopjes, ritsen, haakjes
gordels, knopen, dassen, kragen
en te trekken uit zakken, uit jasjes, uit mouwen
een - gestippeld, gestreept, gebloemd, geruit -
gekreukt sjaaltje,
dat opeens weer bruikbaar wordt.
 
---------------
 
Willem Wilmink : SANDER
 
Voor een blinde jongen
 
Een lichaam dat op warmte wacht,
de zuiverheid van wenkbrauwbogen,
de lijnen van een mond, die lacht
de wimpers boven meisjesogen,
je zult het zien, zo goed als ieder ander,
Sander.
 
De lieve lijnen van haar keel,
de witte parels van haar tanden,
je zult het zien in het gestreel
van je twee fijnbesnaarde handen,
je zult het zien, zo goed als ieder ander,
Sander.
 
Je voelt een haarlok, aait een oor,
en je tien vingers wachten even
en lopen dan brutaalweg door
tot de twee borsten die daar leven.
Je zult ze zien, intens als ieder ander,
Sander.
 
En als je wat verdwaald mocht wezen
en niet meer weet waar je moet gaan,
dan moet je 't brailleschrift maar lezen
rondom de tepels die daar staan.
Jij kent dat eigenlijk veel beter dan een ander,
Sander.
 
Met je twee handen en je mond
krijg je een antwoord op je dromen,
tot je die kleine driehoek vond
die woning waar je thuis kunt komen
en waar je één kunt worden met die ander,
Sander.
 
---------------
 

Tot morgen

Frans